Ben een beetje druk op het moment. Dus vandaag (lekker makkelijk) een authentieke linkdump:

Metallica is gelinkt aan Pavement? Echt niet! Toch wel. Maak zelf de meest onmogelijke combinaties op Band To Band. (via MOMI)

Gezien op Freaks on Tour.

En gezien op de Krawattenklup in Amsterdam: Power-karaoke van Glameoki. Ook in Arnhem zullen zij vrijdag weer menig klassieker ‘aan gort gabberen’.

Lees het grote Voicst-interview op File Under. ‘De maan is eigenlijk ons enige en echte doel.’

Furtips presenteert vrijdag haar nieuwe album We are communications. Download nu alvast Deconstruction love en I would rather be catholic now.

‘Mag ik je even interviewen voor Zone 010?’ Vraagt een meisje me als ik uit de Rotterdamse Kunsthal kom lopen? Ik zeg dat ik dat prima vind.
‘Kom je uit Rotterdam?’
‘Nee, uit Amsterdam.’
‘Oh, het is voor de rubriek Rotterdammers, maar dat maakt niet uit.’ Ze is al lang tevreden dat er iemand mee wil werken. Ze vraagt zich blijkbaar niet af of ik het prettig vind om voor Rotterdammer door te gaan.

Gezeten op een en dikke boomstam hoort ze me uit over de door mij zojuist bezochte exposities. Ik merk dat de explosief ontluikende lentezon niet echt bevorderlijk is voor het nadenken over kunst. Waarom je iets mooi vind. Ik kom niet veel verder dan wat gebrabbel over originaliteit. Ik vertel haar over de tentoonstelling van Enrique Metinides, een Mexicaan die met een ambulance meereed om ongelukken te fotograferen. Auto-ongelukken, ontspoorde treinen, brand, zelfmoord, elektrocutie. Geen fijne dingen, toch werd ik het meest gegrepen door de omstanders van het ongeluk, hordes Mexicanen, vaak in de lens kijkend, alsof ze er trots op zijn getuigen te mogen zijn. Het meeste bijgebleven is de auto met een anoniem lijk dat op de achterbank ligt. Aan de andere kant door het raampje verdringen nieuwsgierigen zich. Niet om het slachtoffer te beloeren maar om mij via de fotograaf aan te staren.

‘Omdat je niet in Rotterdam woont zal ik je het volgende nummer van Zone 010 toesturen’ zegt mijn interviewster. En na een fotootje tegen de muur van de Kunsthal nemen we afscheid. Zij loopt in de richting van de zon, ik volg mijn schaduw in de richting van het centrum, mijn camera in de hand, op zoek naar een ongeluk.